Vijf weken verder

Vijf

Inmiddels zijn we vijf weken verder en raken we een heel klein beetje gewend dat Jurgen door de weeks hier bijna niet is. Behalve op de woensdagmiddag. Ik vraag mij wel af hoe het straks weer is als hij wel weer hele dagen thuis is? Maar ik ga ervan uit dat de dagelijkse dingen meer soepel gaan verlopen dan voorheen.

Wat rustiger aan?

Ik had verwacht dat we nu in rustiger vaarwater terecht zouden komen. Maar het blijkt minder waar. Afgelopen week stond er ook een artikel in de krant dat de maand juni voor ouders met school gaande kinderen en de leerkrachten een behoorlijke hectische en drukke maand is. Rapport besprekingen, klassen schoon maken een avondvierdaagse lopen, begeleiden en ga zo nog maar even door.

Op de één of andere manier staan er vele tandarts- huisarts- accare- autistart- mdo overleg bezoeken gepland, gezellig op mijn vrije woensdagochtend. Zo heel af en toe ben ik een donderdag vrij en dan probeer ik die ook vrij te houden. Moeilijk hoor want achterstallige huishouding ligt ook op de loer.

Wat we bereikt hebben

Wat we de afgelopen weken wel bereikt hebben is dat we met zijn vieren naar Jurassic world fallen kingdom zijn geweest en dat dit zonder slag of stoot gebeurd is. Raar eigenlijk dat ik dit zo opschrijf maar het is nu eenmaal zo. Als ik een zaterdag vrij ben dan gaan we naar de markt om groenten, fruit, kaas en kip en natuurlijk mooie bloemen te halen. Heerlijk even met man en één van de kinderen mee. Bij de kinderen moeten we wel iets beloven, een ijsje of broodje. ? hoezo omkopen.

Reageren

Marinus leert ook steeds beter om niet overal op te reageren en dit gaat redelijk goed. Bij Jurgen komt toch naar boven dat hij behoorlijk last heeft van faalangst en dan die niet van, ik durf niet naar beneden te springen of zoiets. Maar dit uit zich in het niet durven vragen of meteen heel boos worden en dan dit stug volhouden.

Fotoboeken

Afgelopen weekend keek ik fotoboeken door en ik vraag mij telkens af, was er toen al iets duidelijk of zichtbaar toen Jurgen klein was, maar het antwoord is nee. Er werden ‘dingen ‘zichtbaar toen hij in groep 2 terecht kwam maar niet als storend of vreemd werden ervaren. Eigenlijk is het finaal mis gegaan toen Jurgen zijn lessen zelf moest gaan plan via een tablet (Steve Jobs onderwijs) en op de vrijdagochtend pas gecontroleerd werd of hij zijn taken had volbracht. Wat een stress leverde dit op en wat een gedoe elke keer maar weer. Vervelende e-mails van school waar je echt niet blij van werd. Het leek wel of de wereld uit alleen maar negatieve dingen bestond.

Vastloper

Door al het gestress van afgelopen jaren zitten er bij mij een aantal zaken goed vast. Zo heb ik enorm veel last van mijn linkerarm en dit trekt inmiddels door naar mijn pols en mijn rug. Aankomende week naar de fysio en ik ben benieuwd wat er gevonden gaat worden, maar lastig is het wel.

Donald

Jurgen vertelde dat hij de radio aan heeft als hij gaat slapen en dat hij heel veel Donald Duckjes leest. Wij kwamen er vanavond achter dat we halverwege een serie albums van Donald Duck waren begonnen. De volgende keer dat ik een pocket aanschaf begint die bij nummer 206. Blond!

We doen soms een stap naar voren en dan weer twee terug, heel langzaamaan komt de rust weer terug. Vanmiddag heb ik eindelijk het boek van Suzanne Vermeer, Winternacht uitgelezen, ik was er in januari mee begonnen. Superspannend boek.

Gelezen

Ik ben mij ervan bewust dat wat ik opschrijf over ASS, autisme, ADD en ga maar even zo door, vaker gelezen wordt en voor velen ook heel herkenbaar is. Dit is een onderdeel van mijn webpagina. Uiteindelijk hoop ik dat Jurgen nog vele mooie verhalen gaat vertellen, 1 daarvan staat op de site. In mijn vorige blog kreeg ik een mooie reactie en ook veel herkenbaarheid van een oude schoolvriendin. Ook zij loopt tegen bepaalde dingen aan en gaf mij een aantal tips en tools om mee te werken. Heerlijk dat we niet de enige zijn.

XKa