Hee wanneer ga je weer bloggen, ik mis de stukjes. Zo af en toe krijg ik de opmerking, ik zie geen blogjes meer van jou.
Go with the flow
Ik moet een beetje in een flow zitten en tijd hebben om onze dagelijkse beslommeringen op papier te zetten. Uiteraard kan ik een dagboek gaan bijhouden, of de meeste hilarische apps van mijn vreselijke collega’s benoemen. Geloof mij, ze zijn vreselijk! Die collega’s van mij. Zeker na een marathon van heel veel uren draaien en dan een dag of weekend vrij zijn. De vermoeidheid slaat toe en bij sommigen van ons komt er een lichtelijke kortsluiting in de hersenen. Zo ook bij mij, want anders wist ik niets van de hilarische apps. Kortom elkaar te kakken zetten door middel van hele gekke stickers in de app groep. Daar wordt een mens blij van. Tenminste wij wel. Ook vrouwen hebben gekke humor, maar dat snappen alleen vrouwen 😊
Blije tuin
Ken je dat, ben je helemaal blij met je tuin. Een vermogen uitgegeven aan perkplantjes, hangplantjes, struikplantje, bijenplantjes, rozenplantjes en eetbare plantjes en dan zie je van die glibberige dingen door je tuin glijden. En dat wil ik niet. Ik vind het heel fijn om op mijne blote voeten door de tuin te lopen, maar als het schemerig wordt dan laat ik dat, veel te veel slakkenvolk op de stoep. En die wil ik ook niet plattrappen, laat staan onder mijn bloten voeten krijgen, yeggie. Ik wil ze gewoon bij de buren in de tuin zetten, maar dat lukt niet, want dan moet ik met ze gaan gooien en dat is ook weer zielig. Dus strooi ik slakkenkorrels. Om een weelderig perk te behouden. Anders heb ik alleen maar stokjes in de tuin staan zonder bloementje of blaadjes. Is ook niet helemaal okay, maar HG denkt met je mee.
Flipfops
Ook ben ik van de spinnen in mijn huis vangen en dan buiten vrijlaten. Dus niet met de flipfloppers erop rammen, zoals mijn dochter doet, of heel hard bovenaan de trap staan gillen, Paapppa, paaap, pa papppppppaaa, nu komen, er is een dikke spin op mijn kamer en die durf ik niet te pakken. Zucht, sjok sjok, Hans weer naar boven, slaat ook alles tot moes. Maar tot een bepaalde grote, zet ik er een glas overheen, schuif een papiertje, tussen spin en muur, en loop dan voorzichtig de trap of, hopende dat het papier en glas tussen de spin blijven totdat ik buiten ben. Anders wordt het een bende en heel hoogspringen en roepen, Haaannss, Hans nu komen en is Hans er niet dan stuur ik onze kat erop af.
Momenteel krijg ik moppers dat onze tuin zo ontploft is. Yep that’s me, hoe meer kleur hoe beter en ik moet de snoei en kniptangen verstoppen.
Holiday What else
We zijn dit jaar naar Italië op vakantie geweest. Op de heenreis hadden we tot aan halverwege Duitsland, enorm veel regen en STAU. Het woord alleen al, Stautje hier stautje daar, wegwerkzaamheden daar. Wat een verschrikking zeg. En dan nog eens vele coffeepads, aps, cups, what else koffieeetjes aangeschaft en op het moment van aankomen in het appartement of bungalow we telkens net de verkeerde pads, apps, cups hadden. En in de bungalow geen koffieapparaat aanwezig was. Hallo Italië, dit kan toch niet. Macgyver een koffiefiltertje maakte van een plastic fles, gekookt water en een vreemdsoortige theepot aangeschaft te hebben. Wij ’s ochtends toch koffie hadden bij het ontbijt. Mij niet bellen hoor voor de koffie!
Oppassen
Een weekendje oppassen op mijn drie jarige neefje. Superleuk en een gemakkelijk jochie. Maar, oké ik zit ook nog midden in de kinderen, alleen die van ons zijn al iets ouder, CQ die redden zichzelf wel met noodles, de Mac, mister Suzi of een pizza. Maar drie jaar is van een heel ander kaliber. Ballenbak, klimtoren, dino’s aaien, glijbanen, lasergame, kortom superleuk om te beleven, maar doe dit soort dingen niet in jurk. Geen idee hoeveel andere kinderen ik heb getraumatiseerd met mijn onderbroek. Maar in elke klimtoren, lees opklimmen in een glijbaan waarbij de laatste twee voetsteunen ontbreken. En dan de bips van mij te moeten zien, of een file veroorzaken tijdens het klimmen en peuters en kleuters het liefst dwars door mij heen kruipen, met als gevolg, koppende peuters tegen mijn achterste. Lijkt mij niet echt bevorderlijk voor de ontwikkeling van deze peuters.
De lenige ouders stonden overigens vanaf beneden aanwijzingen te geven zodat zij zijzelf dit hachelijke avontuur niet hoefden aan te gaan in hun korte broek en ik wanhopig probeerde hun kinderen van de glijbaan af te laten gaan. Mission impossible. Ze begonnen keihard te gillen. Tis maar een glijbaan hoor.
Tunnel infarct
Zo had ik mijn neefje op een soort fiets gezet. Sven ging keihard rondjes fietsen, Tante Ka erachteraan, totdat ik dacht, nah dat kan hij wel alleen dus ik ga netjes, zoals als al die andere ouders aan de zijkant staan, klaar met mijn telefoon om de mooiste foto’s te maken. Nope nada niets he. Verstopping in de tunnel. Ik vond het al vreemd en want Sven was snelle Jelle, en die kwam maar niet voorbij. Waren er twee kinderen tegen de richting in aan het fietsen op grote skelters. Ja dan heb je ellende in de tunnel. Tante Ka ernaartoe en het infarct getracht op te lossen, dit lukte wel, maar één van die kindjes ging keihard de verkeerde richting de tunnel weer in, en maar gillen. Ik dacht alleen maar, Paps, mams waar zijn jullie? Niet gezien en ik zit nu met een gillend kind op mijn netvlies.
Waterstroompje
Zo plukte ik ook een jongetje van ongeveer 2 uit het stroompje met blubs en stenen. Jongetje gillen, auw, want hij had zijn knie tegen een dikke steen gestoten en gleed uit. In een reflex kind op gehengeld en aan de kant gezet. En dan hoor ik paps en mams zeggen tegen kind nummer 2 ga maar lekker met de voetjes in het stroompje, wij zitten daar. En tante Ka stond met neefje Sven aan de kant kinderen uit het stroompje te vissen. Dacht bij mijzelf, dacht dat ik vandaag vrij was. Eigenlijk beschrijf ik nu best wel een onveilige situatie. Het lag niet aan gladdigheid van de stenen, maar om het modderige zand aan de zijkanten van het stroompje waar kinderen blijkbaar het liefst op gaan staan en dan fijn uitglijden. Volgende keer picknickmand en vishengel mee.
Inmiddels is de zomervakantie bijna voorbij. En na een jaar van Lock downs, netflixen, online school en vooral heel veel hangen op de bank, ben ik blij dat straks de scholen weer gewoon gaan starten en dat er weer een ritme komt. Ook ik vind het af en toe fijn dat er helemaal niemand thuis is. Hond in de mand, katten spinnend op de bank. Heerlijk.
XKa