Het is bijna april en ik mag wel zeggen, wat een hectische, chaotische maand maart is geweest. Allerlei veranderingen en gekke dingetjes.
Vouwrimpels
Ik heb net een werkweek van 6 dagen achter de rug en vandaag bemerkte ik dat ik toch wel moe was, dit was rond een uur of half 12 en ik moest nog tot drie uur. De start van mijn dienst, om 7 uur, was nogal hectisch. Net één oog open, de vouwrimpels nog in mijn gezicht en één kop koffie op, nog niet ontbeten en dan gaan met die banaan. Half 9 was er even tijd voor en hap en een snap. Daarna bleef de telefoon rinkelen en kwam ik erachter dat ik op verschillende accounts moest inloggen om te zien of alles weer redelijk synchroon met elkaar liep. Check.
Tekorten
Momenteel hebben we een beetje tekort aan personeel en dat merken we enorm zodra een collega in de lappenmand raakt. We staan sinds het begin van dit jaar in de hoogste versnelling. Ik mag mijzelf prijzen dat ik in twee mooie en gezellige teams werk en het niet erg vind om een stapje harder te zetten, maar ons huis wordt ook niet vanzelf schoon en de was regelt zichzelf ook niet. Robot please. Met als gevolg dat op de vrije dagen er als een dolle mina tekeer wordt gegaan in de huishouding en ik mij s ’middags dan realiseer even een versnelling terug. Op de bank met een dekentje en de oogjes even dicht. Lees een uur van gesnurk en gerochel, want er zit weer een kattenhaar in mijn neus of zoiets.
Stemmingen
De stemmingen voor de eerste kamer zijn geweest en dat deed nogal wat stof opwaaien. Links en rechts en onder en boven vlogen elkaar in de haren en op facebook werd en word je als een dommetje weggezet als je links of rechts bent. In het midden blijven hangen lijkt mij ook niet zo handig. Respecteer elkaar, wat voor kleurtje, gender of wat dan ook. Gewoon gezellig blijven doen. Dat er veranderingen nodig zijn dat is wel duidelijk en dat de overheid nou toch echt eens moet stoppen om hun verzinsels en belastingen uit onze portemonnee te trekken daar zijn we allemaal mee eens. Soms voelt het wel als je werkt dat je ervoor gestraft wordt, zeker als je een grensgevalletje bent. Pittig.
Mijn vijfde hoofdtelefoon binnen een jaar is het aan het begeven. Draadbreuken en dan krijg je gekraak op de lijn. Zucht.
Doorgesnoven gek
Vanmiddag, toen ik thuiskwam wilde ik eigenlijk meteen mijn bed induiken, maar ja, de zon scheen en er was veel bedrijvigheid in en om huis. Dus uniform in de was, oude kloffie aan en bezig geweest met het afschuren van een oude houten bank. Na een half uur en tintelende handen verder, van het getril van het schuurapparaat, bekeek ik mijzelf in de spiegel en ik leek wel een doorgesnoven gek. Overal zat zaagsel, in mijn haar, mijn blauwe broek leek wel roos te hebben en mijn neusgaten waren wit van de zaagselverf. Zo zie je meteen waar je neusharen zijn. Bankje gaat morgen in de witte verf.
Bah
Ook realiseer ik mij dat sommige personen wel heel maf blijven doen, dat mijn wenkbrauwen het bijna niet meer aan kunnen, zo ver stijgen die omhoog. Ik denk dan maar de kolder in de kop. Maar wel een vermoeiend en langdurig traject. Ik ben al een tijdje bezig met de voorjaarsschoonmaak, en met goed poetsen kom je heel ver.
Lion King?
Schoonmoeders belde gisteren, ze had twee kaartjes gewonnen voor de lion king de musical en ze wil er zelf niet naar toe. Maar wij wel. Hopelijk kunnen we gebruik maken van de kaartjes, we moeten voor 26 april naar Scheveningen afreizen en dat gaat nog even spannend worden, gaat het lukken met ons werk en andere verplichtingen?
Er hangt iets in de lucht
Ik hoor mensen om mij heen ook zeggen, er lijkt wel alsof er iets in de lucht hangt. Het gaat even heel snel. Rommelig en chaotisch en dan denk je dat je alles redelijk weer op de rit hebt en dan staat het sein weer op rood of slaat de boel weer op hol. Causing a commotion.
Venijnige wekker
Morgenochtend ga ik mij niets van de venijnige wekker aantrekken, die een uur naar voren is gezet en mij zo een schuldgevoel probeert aan te praten.
Trusten
XKa