Maandagochtend werden we op tijd wakker en het was schitterend weer. Na het ontbijt en 2 flinke kopen koffie, besloten rond 10 uur richting de Sacre Cour te lopen. Dit lag geen kilometers van ons hotel af.
Een Tati vervelende kassajuf
We liepen de Tati binnen, een soort Franse action, en we zochten korte sokjes voor, uiteraard kwamen we met meer lichte spullen naar buiten. Maar dit had wel wat voeten in de aarde. De kassamevrouw was, A of niet ingewerkt, B snapte er geen zak van, C misschien vond ze het werk niet leuk. Ze heeft er 20 minuten over gedaan om 8 dingen goed aan te slaan/scannen in de kassa. Ik zag bedragen voorbijkomen waarvan ik dacht, dit worden wel hele dure sokken. Het vervelende was dat ze dit ook had gedaan bij een klant voor ons en wij toen dachten dat het een vervelende klant was. Ons Frans is niet zo goed.
Montmatre
We zijn eerst maar even op een stoepje gaan zitten om bij te komen van zoveel onkunde. Daarna met de metro richting Begraafplaats Montmatre, met dwars eroverheen de brug van de Rue Caulaincourt. Wel vreemd dat je eerst boven de zerken loopt en even later ertussen. Amylyn zei, mam we zijn hier drie jaar geleden ook geweest en toen ik de parkeerflat zag had ik ook een wake-up call. We liepen er rond en er lagen hele oud graven maar toch ook wel een aantal recente. Overdag is het er vredig en rustig maar in het donker zou ik er niet graag willen rond lopen.
Place du Tetre
Daarna liepen we de heuvel op richting Place du Tetre en de wijk Montmatre, Vele kunstenaars verzamelen zich hier en de wijk leent zich ervoor. Straatjes, gezelligheid, terrasjes en een fraai uitzicht. We kregen wel even last van onze kuiten met al die trappen en schuine omhoog wijzende weggetjes. Het laatste stuk was richting Sacre Cour waar je een mooi uitzicht hebt over Parijs. We hebben even op de trap gezeten en zijn via de instagramwaardige trap weer naar beneden gelopen. En we hadden heel veel tijd over.
Eigenlijk hadden we voor dinsdag de wijk Mont Parnasse op de planning staan, maar we zagen dat we met 1 overstap in de metro er ook binnen een half uur konden zijn. Zogezegd zo gedaan.
Mont Parnasse
Aangekomen bij de hoogste wolkenkrabber die we tot nu toe hadden gezien en waar je ook nog op kon. En Amylyn een beetje over de streep getrokken, ze heeft een klein beetje last van hoogtevrees. Zijn we de toren op geweest. De lift doet er krap 35 seconden over om 56 verdiepingen te bereiken, mij mag ligt er nog ergens. Maar wat een schitterend uitzicht. Na nog een aantal trappen gelopen te hebben stonden we daadwerkelijk op het dak en dat zonder de bibbers in onze benen. Ik vertelde aan Amylyn dat ze 19 jaar geleden hier ook was, maar dan nog gezellig in mij. Er stond alleen een hek op het dak en het waaide toen ook redelijk hard.Na de belevenis op de toren, zijn we de wijk door gelopen. Leuke winkels en boetiekjes.
Zomer/winter
We wilden weer richting hotel, omdat we onze zomerjassen wilden omwisselen voor onze winterjassen. S’ avonds lichtjes kijken bij de Eiffel toren en het Louvre. Onderweg nog heerlijk gegeten voor een goede prijs.
Boete
We waren aangekomen bij de metro, maar ik moest nog een paar kaartjes halen. En zo, boem uit het niets stond er een mannetje. Baretje op en hij bod twee metrokaartjes aan voor drie euro. Ik dacht, nou toe maar voor deze ene keer. Maar kocht toch nog een paar metrokaartjes. Het eerste kaartje, die ik had gekregen werkte niet, de boef, het tweede kaartje wel en we stapten de metro in. Ergens bij de Eiffel toren stapten we weer uit. En toe stonden daar mannetjes in blauwe pakken met een vreemd apparaatje, of we de metrokaartjes even wilden laten zien. Ik dacht nog bij mijzelf, geen probleem toch? Dus wel, ik bleek met een kinderkaartje te reizen en de blauwe pak meneer moest even Parler met mij. Het enige wat ik ken is Chardonnay en Sauvignon, non en petit. Kortom ik had een boete van €35 aan de broek hangen. Dat was een duur ritje metro.
We hebben de lichtjes gezien en voor het Louvre gezeten. Na 17,5 kilometer gelopen te hebben was het wel even fijn om de voetjes rust te geven.
Notre Dame
De volgende dag sliepen we lekker uit en tijdens het ontbijt besloten we richting de Notre Dame en de wijk die erachter ligt, te bezoeken. We werden ergens aan de oever van de Seine neer gelaten en we kwamen behoorlijk gedesoriënteerd weer boven gronds met als gevolg dat we straal de verkeerde kant opliepen. Het hielp dan ook niet dat Amylyn haar google maps telkens op het touchscreen van haar telefoon aan het draaien was. Op een brug besloot ik maar eens in te grijpen. Ik zeg tegen Am, daar zijn de bosjes en daar is het punt van het eiland, dus we lopen van de Notre Dame af. Owhjaaa. Na een kleine tippel waren we uiteindelijk bij de Notre Dame. Vervolgens zijn we de wijk Saint Germain wezen verkennen. Mooie Bohémien sfeer en waar je lekker kan eten. En ook een leuke wijk om een hotel te boeken.
Kortom, we hebben veel gezien, veel gelopen, kilometers gemaakt in de metro waarbij we er achter kwamen dat een meerdaagse metrokaart veel goedkoper is. En dat we toch wel weer eens terug willen komen.
XKa