Zondag 16 juni om half 10 stond ik paraat bij Natalie. We gingen naar Amsterdam en s’ avonds naar het concert van Pink.
Internet gezoek
We maken er een sport van om het hotel en de treinkaartjes zo goedkoop mogelijk te scoren, dit vergt wel wat internet gezoek en wachten op de juiste mail van bijvoorbeeld secret escapes of een leuke aanbieding via booking.com. De treinkaartjes zijn vaak via drogisterijketens te verkrijgen en anders vakantieveilingen. Zo zaten we voor nog geen €100,- pp, in Amsterdam met heen en terugreis. Altijd leuk.
Centraal station
Rond 12 uur stonden we buiten bij het centraal station en het was behoorlijk druk, wanneer niet? Met onze rolkoffertjes, later benoemd als sleurkoffertjes. Liepen we richting de winkelstraat, uiteraard moesten we onderweg her en der een winkel in om te kijken of er nog leuke zomerse jurkjes waren. Maar we kwamen er al snel achter dat de goedkopere ketens niet helemaal onze figuren begrepen. Zo stonden we allebei in een pashokje met de leukste printjes, maar bleef het jurkje op borsthoogte ernstig steken. Doortrekken naar beneden heeft dan geen zin, want je komt er niet uit zonder kleerscheuren. Ditzelfde gebeurde ook met een leuke spijkerbroek, die niet verder kwam dan mijn bovenbeen. Achteraf de verkeerde maat meegenomen. In totaal hebben we 13 items weer terug laten hangen en heb ik 3 items gekocht met veel rek erin en een heel groot slobber shirt. Die volgens mij nu nog in het hotel ligt?
Tram, metro
We hadden allebei een OV kaart gekocht, geen gedoe met kaartjes en je checkt zo in, in de tram en metro, uiteraard weer uitchecken anders is je saldo zo op. Achter de Dam opgestapt en bij het Leidseplein er weer uit, dat was heel fijn want het was warm en druk in de tram. We liepen voorbij het terras van café Mokum, met onze sleurkoffertjes en besloten daar onze lunch te nuttigen. We bestelden iets met Frieten en zalm op een geroosterd broodje. We kregen er ook chips bij? Dit was wel heel veel koolhydraten in 1 keer. Maar we hadden onze sleurkoffertjes nog en we moesten nog een aantal stappen zetten voordat we bij het hotel waren.
Leidseplein
Natalie dacht dat we na het Leidseplein rechts moesten aanhouden om zo bij Bilderberg Jan van Luyken terecht te komen. Bijna goed. Hoe we precies gelopen hebben geen idee, maar we liepen wel door hele mooie straten in Amsterdam oud-zuid en gelijk sloeg onze fantasie op hol, je zou er maar een woning kunnen kopen.
PC
Uiteindelijk hadden we de PC Hoofdstraat gevonden en we liepen met onze sleurkoffertjes over een heel spannend kruispunt, fietsers, auto’s, trams en bussen van links en rechts, dus veel hobbels en rails om te trotseren met het sleurkoffertje en slippertjes. Na veel windows schopping toch een winkel in gegaan en wat leuke items voor het thuisfront kunnen scoren. Dit ging met foto’s maken en appen en de vraag vind je dit leuk. Amylyn vond niets leuk. Kak, en de jongens houden niet zo van pastelkleurtjes dus dat was wel makkelijk. Ik had een grote koffer mee en daar pasten de nieuwe stappers voor Hans ook in. Natalie was ook druk met Rick en uiteindelijk ook een mooi shirtje gekocht. Alleen als je de jongeren belt nemen ze niet op, maar als je een foto appt dan reageren ze meteen. Heel apart.
super cosy
Na de inkopen liepen we naar het hotel. Bij aankomst werden we vriendelijk geholpen en kregen we onze kamer toegewezen. Nummer 104, helaas geen balkonnetje. Na de ieniemienie lift te hebben genomen stapten we uit, weer een trapje op en een doolhof aan gangetjes, dat heb je in oude gebouwen. Na drie keer de gangen op en neer gelopen te hebben, vond Natalie, bovenaan een trapopgang onze kamer. We opende de deur en dachten, dit is heel gezellig en we kennen elkaar dan ook al een levenslang, maar om nu gezellig in een bed van 2 bij 1.40 te kruipen dat ging ons een beetje te ver. Met de kans dat we bij het ontbijt niet meer zo vriendelijk naar elkaar zijn. We keken snel op internet op de site van het hotel en zagen dat er een grotere kamer beschikbaar was met een kingsize bed. Weer terug naar de receptie om de kamer te upgraden. Zogezegd zo gedaan. Intussen namen we plaats in het binnen tuintje met een heerlijk wijntje.
Na circa 20 minuten kregen we kamer 2, bijna begane grond, maar 1 trapje en een hele grote kamer. We fristen ons op want er moest nog gegeten worden voordat we naar het concert van Pink gingen.
Febomuur
We hadden het snuggere idee opgevat om bij de Johan Cruijff arena te gaan eten. Dat was niet zo’n goed idee. In de rij voor de febomuur en wok away was helemaal een crime. Leer voor de volgende keer.
Via een bekende van ons, die ook naar het concert ging, kregen we het optreedschema door. Natalie en keken elkaar aan en we waren ervan overtuigd dat we niemand kende. Naar Amylyn geappt of zij bands of zangers kenden, nope. We zijn rond half 8 naar binnen gegaan en besloten nog een wijntje te nemen. Niet erg gezellig, droge wijn in een plastic beker alla € 4,50,- per stuk. Van alle prijzen voor de wijntjes die we die avond gekocht hadden waren we thuis niet meer de trap op kunnen komen. Daar hadden we twee dozen van kunnen kopen.
Zenuwplasjes
Na de zenuwplasjes gingen we naar onze plaatsen toe. We zaten in vak 122 en dat was nokvol. Ik en mijn buurman moesten rekening met elkaar houden om niet tegelijkertijd onze armen in de lucht te slingeren, want dan zaten we in de knoop. We kenden toch een paar liedjes uit het voorprogramma en zongen wel wat regeltjes mee, op het einde was er een DJ die de jaren 80 en 90 voorbij lied komen, erg leuk.
En toen kwam Pink. Ze kwam op met het nummer let’s get the party started en hing aan een kroonluchter hele spannende dingen te doen. Later die avond zou ze nog door het hele stadion vliegen, geweldig.
Ik ben vaker bij grote concerten geweest, maar Pink was in één woord, geweldig. Geen valse nood, veel dans en acrobaten manoeuvres. En ze had er zin in en dit sloeg over op de zaal, heerlijk.
Wijn en bitterballen
Na het concert liep in een vlot tempo de arena leeg, wij werden geheel om de arena geleid en kwamen op het plein, waar we een paar uur eerder stonden te wachten voor de febomuur, terecht. We werden een beetje mesjogge van al die mensen die alle kanten opliepen en besloten snel op een terras te gaan zitten. Hoppa en nog een wijntje, gezellig. Toen het wat rustiger werd liepen we naar de metro. Uiteraard stapten we op de verkeerde halte uit, centraal station, maar goed, met tram kwamen we er ook wel. Nog even het Leidseplein aangedaan en we konden nog 1 wijntje nemen en geen bitterballen, want de boel sluit om 01:00 uur. Deze keer liepen we in één keer goed naar het hotel en doken moe maar voldaan onze bedjes in.
Shirtjes
De volgende ochtend een heerlijk ontbijtje genuttigd en nog even de PC op en neer gelopen en nog wat mooie shirtjes voor Amylyn gescoord. Eigenlijk waren we toch wel moe en de volgende dag allebei weer vroeg aan het werk, daarom een lunch genuttigd op het dakterras van de Bijenkorf, wat erg lekker was. En rond 4 uur in de trein richting huis. We hebben ons weer op kunnen laden en genoten van de diversiteit wat Amsterdam te bieden heeft.
XKa