Ik was al een aantal keren in Parijs geweest en afgelopen weekend was een klein beetje speciaal, omdat ik met mijn dochter er drie dagen mocht verblijven en het inmiddels 19 jaar geleden was dat ik met Natalie voor het eerst in Parijs geweest en ik was net zwanger van Amylyn.
Thalys
Zondagochtend rond 07:45 uur stapten we in de trein richting Rotterdam CS om daar over te stappen naar de thalys. We hadden begin december geboekt en waren niet veel euro’s kwijt aan de treinreis. Uit voorzorg hadden we een trein eerder genomen, omdat er in Nederland nogal vaak vertragingen of andere onzekerheden voor kunnen vallen tijdens de treinreis. Een half uurtje wachten in Rotjeknor.
Generatie oordoppen
De thalys arriveerde en op de inboardingskaart stond aangegeven welk treinstel en welke stoelen er voor ons waren gereserveerd. Appeltje eitje. Helaas moesten wij onze koffer wel in de gang laten staan, die was net te groot voor het bagagerek. Een behoorlijke bonte pluimage van personen zaten in de trein en over het algemeen was het prima te doen, je kan op je laptop werken, er is wifi, je kan even naar de bar, alhoewel dit voor ons vier treinstellen lopen was, hebben we daar maar vanaf gezien hadden, 300 km per uur is best hard om met je koffie door een trein te lopen. Nadeel is dat sommige mensen hun oordoppen inhouden als ze een beker sap leegdrinken met een rietje of gaan praten met diegene naast zich. Iedereen kan dan meegenieten. Generatie oordoppen.
Gare du Nord
Iets na half 2 stonden we op het perron Paris Nord oftewel Gare du Nord. Een enorm groot en oud station en ook druk, maar omdat de perrons allemaal naast elkaar liggen hoef je geen ingewikkelde instructies en trappen te volgen om bij het juiste perron te komen. Daar houden wij van. De metro is een ander verhaal.
Boem, ineens staan ze naast je
Wat mij opviel, vergeleken bij mijn vorige bezoekjes aan Parijs, is dat ik veel meer zwervers aantrof. De vorige keer zag ik er af en toe eentje, nu leken ze overal te zijn. We waren het station nog niet uit en er was al twee keer iemand naar ons toegekomen om geld te vragen. Boem ineens staan ze naast je. Ik kreeg er een beetje een onveilig gevoel van.
Via google maps lukte het eindelijk om bij het hotel te komen. De volgende dag liepen we er in 1 keer naartoe, maar dit was pas na poging nummer 4 gelukt. Ons richtingsgevoel liet ons hopeloos in de steek. Totdat mijn man ’s avonds aan de telefoon zei, we hebben daar op een kruispunt waar ongeveer zes straten samen komen gegeten, om die pizzeria moet je heen lopen, oversteken en nog een keer oversteken en dan links en weer links en dat allemaal vanuit Nederland he. Blond. Maar het hielp wel.
Le Rocroy Hotel Paris
Bij aankomst in het hotel konden we meteen inchecken. Vijf verdiepingen hoog, maar gelukkig was er een ieniemienie liftje, we pasten er met koffer maar net in, vooral niet bewegen en denken dat je neerstort. Op het einde had de lift een kleine bonkige terugval. We zaten op kamer 504 van het Le Rocroy Hotel Paris Gare du Nord. Nette en schone kamer, wel wat klein, maar we sliepen en ontbeten alleen in het hotel. Verder vriendelijke mensen. Nadat we de koffer hadden ontdaan van zijn last, stapten we rond drie uur het hotel uit om richting de opera en Lafayette te lopen. Op de plattegrond lijkt het om de hoek.
Na een flinke wandeling, aangekomen bij het duurste warenhuis van Parijs met allerlei leuke spullen, luchtjes en noem maar op, toch even gekeken bij de buren, Printemps, dacht je dat het daar goedkoper was, dan kom je van een koude kermis thuis. Maar wel mooi om alles te bekijken.
Iets fout met de metro
Daarna wilden we met de metro richting het Louvre. We gingen ergens onder de grond en na wat omzwervingen kwamen we ergens boven de grond, zonder in een metro te hebben gezeten. We deden echt iets fout. Dan maar de metro app downloaden en dit gaf duidelijkheid. Uiteindelijk hadden we het Louvre gevonden en konden we op het grasveld even heerlijk uitrusten. Daarna door de mooie tuin richting Place de la Concorde. Voor een zonnige zondag behoorlijk druk. Wat mij opviel dat er vele instawaardige plekken in Parijs zijn en dat daar bepaalde dames en een enkele heer ook heel druk mee waren. Dik in de make-up en soms weinig kleding aan. Het zal allemaal wel goed gekomen zijn voor hun volgers? Maar raar blijft het wel.
M
Uiteraard moest er een hapje en drankje genuttigd worden en we hadden al besloten op dit bij de bekende M te doen. Dit lag namelijk op de route naar het hotel en we waren best wel moe. Daar sta je dan, alles gaat net even anders in Frankrijk dan in Nederland, zelfs bij de M. Uiteindelijk lukte het om twee menu’s te bestellen bij de ene balie en bij de andere balie mochten we de koffie, waarvan ik dacht dat ik een cappuccino had besteld, en twee Macarons ophalen.
We zaten aan een hoge lange smalle tafel en er kwamen twee mensen naast ons zitten, die binnen drie happen de burgers naar binnen werkten en vervolgens er snel vandoor gingen. Merkwaardig. Even later zegt Amylyn tegen mij, mam er staat een man naar je te kijken en die komt nu naar je toe. En ja hoor, boem daar was er weer één die om geld kwam vragen. Ik was er helemaal klaar mee en begon mij dan ook op te winden zoals miss Piggy dat kan. Ik wilde gewoon even mijn eten opeten. Een toiletbezoek hier was ernstig vies.
derrière
Aangekomen in het hotel, weer in het ieniemienie liftje, scheelde enorm klauteren, waren we moe maar voldaan. Nog even gepoold. Enorm gelachen en genoten van alle bezienswaardigheden. Wel even flink gedoucht om alle viezigheid van onze derrière af te spoelen. De Fransen hebben het niet zo op toilet hygiëne in openbare ruimten. Dikke ieuw.
De telefoon houdt precies bij hoeveel er gelopen is, en deze dag was dat stiekem toch 10,2 kilometer. En we deden elke keer squads als we naar het toilet moesten in ons hotel. Pot zat nogal laag bij de grond. 😊
Onze belevenissen van de volgende dagen volgt.
XKa