Vanmorgen kon ik rustig opstaan en ontbijten met mijn dochter, tenminste dat was de bedoeling, totdat ik wakker werd van een vreemd soort getik. Het duurde even voordat ik bij mijn positieven was en zag op de wekker dat het kwart over 8 was. De rest was al naar school en werk. Ik gluur langs het gordijn naar buiten en zag een grote bus op de stoep staan en toen realiseerde ik mij dat de buren een probleem met de voordeur hadden en dat er een mannetje zou komen.
Zomaar stil staan
Na wat om gekeutel kon ik mijn uniform weer uit de kast halen. Ik had middagdienst en rond kwart over twaalf reed ik richting Zwolle. Het was raar plakkerig weer en ik had de raampjes op kapsel verwaai gezet en reed zo rustig de richting van mijn werk op. Totdat ik bij Zwolle noord bemerkte dat mijn auto een beetje vreemd begon te doen. Klere ding viel uit, midden op de snelweg. Vlug de alarmverlichting aan gezet en via de snelweg over de invoegstrook naar de vluchtstrook. Gelukkig redde ik dat al rollend met het bakbeest. Het zweet stond mij inmiddels op de rug en mijn hart heeft ook een paar slagen overgeslagen. Heel spannend met al die vrachtauto’s die je voorbijrazen.
Vreemd doen
Na een paar minuten startte ik de auto weer en gelukkig sloeg de motor aan. Voorzichtig weer de snelweg op, ik had namelijk nog twee afslagen te gaan, maar de auto bleef vreemd doen. Ik heb de volgende afslag genomen en ben hortend en stuiterend bij de gamma terecht gekomen. Ik belde mijn collega dat ik met pech stond en vroeg of Johnny er ook was. Johnny is de huismeester en ook een beetje de gatekeeper. Ik belde Johnny of hij mij kon ophalen. Dit was geen probleem. Wat een lieverd is het ook. In de tussentijd mijn man gebeld en een plan van aanpak bedacht, maar eerst naar het werk.
Omvallende pallet
Zo startte ik de dienst een beetje rommelig en liep dan ook een tijdje achter de feiten aan. Rond een uur of vier kwam er een vrachtwagenchauffeuse aan de balie met de vraag waar zij een pallet met vele dozen kwijt kon. Aangezien er op dat moment niemand was die haar kon helpen, was ze op zichzelf aangewezen. Het duurde en duurde en via de camerabeelden zag ik dat het niet helemaal lekker liep. Ik besloot een handje te helpen en liep richting de leveranciers ingang. De chauffeuse was vlak bij de deur met een wel heel onhandige slappe pallet met dozen gestapeld, waar niet over nagedacht was en voor we het in de gaten hadden viel de pallet met spullen om. Daar sta je dan, blond en wetende dat er heel veel mannen zitten te kijken en niets doen. Dat duurde maar even en liep naar ze toe. Jongens ik heb handjes nodig en zo hadden we de halve ICT-afdeling druk in de weer met dozen en doosjes.
Thuis komen
Uiteraard moest ik na mijn werk ook weer thuis zien te komen. Hans zou mij ophalen en dan zouden we doorrijden naar het bakbeest. Daar aangekomen was te zien op het dashboard dat er ruim 7 en halve uur geleden een complete error had plaats gevonden. Dan maar even interessant doen onder de motorkap. Naar de gamma en wat olie gekocht, je weet het niet, maar er kon wat bij. We zouden een sluiproute nemen richting huis. Nou dat heb ik geweten. Leuk om te rijden maar onderweg ingewikkelde rotondes, waar je met zijn tweeën naast elkaar een wheely kan maken. Ik had vier rotondes nodig om te snappen wat de bedoeling was. Zucht.
Utopia en Chateau Meiland
Ik luister met een half oor naar Utopia, via uitgesteld kijken, heel stiekem vinden we het een leuk programma maar soms ook totaal weer niet. Wat doen mensen elkaar af en toe aan. Daarna nog even naar Chateau Meiland kijken, heerlijk hysterisch en verstand op nul, ik ben benieuwd wat voor gekkigheid er nu weer gaat gebeuren.
Morgen weer een nieuwe dag en dan hopelijk geen gekkigheid. 😊
XKa