Soms heb ik van die dagen, weken, dat alles op zijn plekje lijkt te vallen en nu is dat ook het geval. Heerlijk, want ik krijg er een fijne energie van en kan meteen relativeren. IK heb ook weleens momenten dat ik er een nachtje over moet slapen of dat ik in sommige situaties wel reageer en dan de volgende dag denk ik, mwaah dat had wel een beetje anders gekund of wat duidelijker.
Niet lekker in mijn vel
De afgelopen tijd zat ik niet geheel lekker in mijn vel, het leek, of er een grote grijze wolk achter mij aan zat en het maar niet wilde lukken om dat klere ding weg te krijgen. Totdat ik een o’ja momentje had, ik heb diabetes type 1 en dat heb ik al heel lang.
In een vorig leven was ik al eens op onderzoek gegaan wat voedsel en alle verkeerde zaken die er tegenwoordig in gestopt wordt, te onderzoeken. Daar ben ik wel van geschrokken. Maar door de gejaagdheid van tegenwoordig, stond ik daar niet meer bij stil. Met als gevolg, dat ik keihard onderweg was naar een diabetes burn out. Ik begreep mijn lichaam, hoofd en moedeloosheid niet. Maar geen moment dat ik dacht dat het mijn “onzichtbare” ziekte te maken kon hebben. Want er is toch al zoveel bekend over, of je bent toch gezond. Als ik gezond was had ik dit blogje niet getypt. Maar om een lang verhaal kort te houden. Ik zat niet goed in mijn vel.
Magnesium
Natalie had mij een paar weken geleden iets verteld over stress en magnesium. Ik ben meteen naar de winkel gegaan en magnesiumpoeder gehaald en dat in een voetenbadje gedaan. Het hielp even en ik wist toen nog niet dat via je voeten, oksels, knie en elleboog holten, het beter opgenomen zou worden in je lichaam. Ik heb meteen 2 pompflacons aangeschaft en braaf de instructies opgevolgd en her en der mijn voeding aangepast. Minder koolhydraten en verzadigde vetten.
Nu ik terugkijk op de afgelopen jaren, dan hebben ik en mijn naasten behoorlijke heftige stress perioden gehad. En dat vreet aan je.
Fijne energie
Inmiddels heb ik weer fijne energie in mijn systeem en ontmoet ik allerlei leuke mensen, online of in real life. Voor de record, mijn bloedsuikers gaan de goede kant op en van moodswings is dan weinig sprake. Heerlijk is dat. Ik kan eindelijk weer normaal door mijn hurken om iets onder uit een kastje te pakken zonder als een oude mevrouw omhoog te komen, de rek is terug.
Diabeteslifestyle
Zo ontmoette ik, online, afgelopen week Charlotte, een Belgische dame die dezelfde klachten had met haar diabetes, een paar jaar geleden en ook op onderzoek uit ging. Inmiddels is zij diabeteslifestylecoach. Voeding, stress, mindfulness, bewegen en alles wat bij een fijner leven hoort met diabetes. Charlotte helpt mensen bewust worden van hun lifestyle en hoe het ook anders kan. Voeding, check, had ik eens bekeken, maar niet uitgevoerd. En dat laatste was een wake-up call. Want waarom vertellen artsen niet welke middelen goed voor je zijn en welke niet. Waarom zitten er zoveel chemische stoffen in producten, die schadelijk zijn voor je lichaam? Terwijl je met een aantal handvatten al een stuk op de goede weg geholpen kan worden? Na wat belletjes en mail contact werden mij een aantal zaken duidelijk. Ik moet beter naar mijn lichaam en hoofd luisteren en wat feller op mijn strepen gaan staan. Dit is een proces van bewustwording en ik ben blij dat ik met Charlotte kan sparren over onderwerpen die echt belangrijk zijn voor diabetici. Het is en blijft een eenzame ziekte.
Bucketlist
Ook heb ik een bucketlist. Zo wil ik nog eens naar Ibiza, niet zozeer om los te gaan in een één of andere club, maar naar verhalen en reviews te hebben gelezen, moet dit één en al energie zijn. Of word ik nu te zweverig? Maar ik wil er gewoon naar toe op vakantie. Italië staat op nummer 2 en iets gaan doen met mijn ziekte met hulp van anderen, autisme begrijpen, meer tijd door brengen met mijn familie. En hulp durven vragen.
Schoonzussen
Één ding noem ik apart, Ik heb drie geweldige schoonzussen die hun sporen hebben verdiend, al zeg ik zelf. De één is enorm druk bezig om Fun Fit Steenwijk op de rails te zetten en zij kan enorm helpen met het Fun Fit foodplan. 24 september kan je naar een informatiebijeenkomst. Mijn andere schoonzus regelt redactie werkzaamheden en zij helpt mij met mijn doel om een boek te schrijven. Vandaag ontving ik de commentaren op mijn proloog, heerlijk en eerlijk en dat is voor mij goed werken. En mijn golden oldie, die altijd voor ons klaarstaat, bakkie doen, gezellig, maar achter de schermen enorm druk is. Toppertje.
Vrije dag verliep iets anders
Vandaag had ik een vrije dag, maar die liep in het honderd. Net zoals nu, komt Marinus beneden met een nerf pistool en probeert alle lichtschakelaars aan of uit te schieten. Lol dat hij heeft en ik denk alleen maar, pak die pijltjes op want de hond denkt dat het worstjes zijn en ik zit met knipperende lampen. Zucht, pubers. Jurgen besloot op de fiets naar Meppel te fietsen, met een tig of wat hypo’s enz. Hij mocht dit niet van ons, maar had zijn wekker gezet om 8 uur vanochtend en was op die manier eerder vertrokken dan dat wij ons ontbijtje konden nuttigen. Allerlei programma’s opgestart zodat wij konden zien waar hij was via de mobiele telefoon. Maar wat een gedoetje. Hij heeft een corrigerend en moederlijk gesprek gehad.
Boeken gesloten
Een aantal boeken heb ik inmiddels met een goed gevoel gesloten en mijzelf daarbij afgevraagd. Kan ik het veranderen en hoeveel negatieve energie kost mij dit. Is het onder de streep nadelig, dan stop ik ermee om er aandacht aan te schenken of mijzelf te laten beïnvloeden. Is een proces, maar uiteindelijk vallen de puzzelstukjes op zijn plaats.
XKa