De eerste nachtdiensten zijn een feit
Na drie jaar was het zover, ik ga weer de nachtdienst in. Dit hoort nu eenmaal bij mijn baan en op zich heb ik er geen problemen mee. Mijn bioritme denkt daar iets anders over.
Eerste nachtdienst, geen probleem
De eerste nachtdienst verliep vlekkeloos. Eerst het “moet” werk af en dan wat tijd overhouden om iets voor mijzelf te doen. Tijdschrift lezen, beetje googelen en vooral koffiedrinken met de schoonmaker en chauffeurs die in alle vroegte weer beginnen. Uurtje of 2, 3. Ik had fijn uit kunnen slapen en ’s avonds ook nog een paar uur in de relaxstand gelegen.
Tweede nachtdienst, poehee
Maar dan, de tweede nacht. Overdag goed kunnen slapen totdat de gemeentewerkers besloten hadden om bomen te gaan snoeien en vervolgens de takken door de shredder heen te jenzen. Niet fijn wakker worden.
De nacht verliep redelijk soepel, totdat het een uurtje of half 4 werd. Dan weer koud, dan weer warm, dan weer geeuwen en vermoeide oogjes. Koffie, rondje buiten, was best koud vannacht, en nog een beetje werkzaamheden uitvoeren. Totdat ik rond kwart over zes erachter kwam dat ik nog een pand van het alarm af moest halen. Normaal gesproken een kleine handeling, maar vandaag niet. Geen connectie, als een malle op de kruisjes klikken om het programma af te sluiten, niets, nada bah. En ik zat daar zo niet op te wachten, wilde naar mijn bed.
Wakkere collega
Gelukkig was daar mijn net wakkere collega, die alles onder controle leek te hebben, na wat gepruts werkte de boel weer en konden de medewerkers het pand betreden. Maar je zit zo niet te wachten op dit soort dingen. Net zoals bij een auto, het moet het gewoon doen.
Bij thuiskomst, lag iedereen nog in diepe rust, behalve de hond, die was meteen een blij ei, maar had wel in de gaten dat ervoor nu nog even geen feestelijkheden waren. Eerst slapen. Ik had tegen Hans gezegd, maak mij maar om een uur of 1 wakker. Zogezegd zo gedaan.
Kotsende kat
Kopje koffie en een kotsende kat op de slaapkamer. De kotsende kat was blijkbaar meegelopen toen ik mij neer wilde storten op mijn bed. De kotsende kat had flink zijn best gedaan en het was dan ook geen smakelijk gezicht. Geen kopje koffie op bed maar in de ochtendjas naar beneden met mijn verfrommelde hoofd.
Sokken
Van de week ontdekten we ook, dat er sokken gevonden worden op de meest vreemde plekken in huis. Denk hierbij, toilet, onder het bed, op het bureau, op tafel, in de tuin en misschien nog wel op meer plekken die we nog niet ontdekt hebben. Ook is er even “gedoe”geweest over de indeling van het badkamerkastje, op dat moment zat ik op mijn werk en kon alles via de app volgen. Lol.
Conccucollega’s
Voordat ik mijn pyjama kon omwisselen voor kleding was ik anderhalf uur verder. Mail bekijken, met een collega bellen en een leuke afspraak staan voor in de herfstvakantie. We zijn allebei bezig om onze eigen business uit te breiden met allerlei mooie producten, we doen hetzelfde maar ook weer niet. En dan kan je natuurlijk elkaar beconcurreren maar je kan ook kijken waar mogelijkheden liggen, en dat laatste gaan we doen. Superleuk en met een positieve flow gaan we aan de slag.
Vreemd symbool
Vanmiddag nog even een rondje met haarbal (Foppe de hond) en hubby door het bos. Het was al na vieren, maar ik had zoiets, even de benen strekken. Na nachtdiensten heb ik vaak de neiging om op deze dagen uit slapen, werken en weer slapen te laten bestaan, terwijl er nog genoeg ruimte is om een beetje in actie te komen. Onderweg kwamen we mooie paddenstoelen tegen en de tamme kastanjes en beukennootjes waren ook voorradig. De herfst blijft een mooi verschijnsel met al zijn kleuren. Ook een vreemd plaatje op een wegwijzer paal. Ik had de foto al op facebook gezet en aan de reacties te lezen ben ik niet de enige die het symbool niet herkend.
XKa